سایت رسمی عباد الرحمن

به فتوای تمام مراجع اگر روزه دار، سهوی (ناخواسته و بی اختیار) قی(استفراغ و بالا آوردن غذا) کند ،روزه او باطل نمی شود .همچنین اگر سهوا مقداری از آنچه که قی کرده را فرو ببرد.
ولی اگر عمدا قی کند ولو بخاطر مسمومیت و... روزه او باطل می شود همچنین اگر عمدا مقداری از آنچه قی کرده فرو ببرد.

مسأله ۱۶۴۶ هر گاه روزه دار عمداً قی کند اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد روزه اش باطل می‌شود ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد (۱).

(۱) (بهجت: ) ولی نباید آن را عمداً فرو ببرد.
(مکارم: ) مسأله قی کردن از روی عمد روزه را باطل می‌کند، هر چند برای نجات از مسمومیّت و درمان بیماری و مانند آن باشد ولی قی کردن بدون اختیار یا از روی سهو روزه را باطل نمی کند.
- جلد ۱، صفحه ۹۱۸ - توضیح المسایل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید 

مسافر از نظر حکم شرعی به سه قسم تقسیم می شود:
1. کسی که مسافرت را برای تفریح و زیارت و مثل اینها می رود
به فتوای تمام مراجع نماز چنین مسافری شکسته است و نمی تواند روزه بگیرد.

2. کسی که مسافرت شغل او است مثل خلبان و ملوان و راننده بین شهری و...
به فتوای تمام مراجع نماز چنین مسافری تمام است و باید روز هایش را بگیرد.

3. کسی که مسافرت مقدمه شغل اوست مثل دانشجو یا کارمندی که باید هر روز مسافت شرعی را برود و برگردد.
تمام مراجع به جز آیت الله خمینی و فاضل حکم این قسم را مثل حکم قسم دوم می دانند و این دو مرجع حکم این قسم را مثل حکم قسم اول می دانند. نکات و شرایط قسم سوم در پست های آینده آورده می شود. 

نظر مراجع در مورد روزه کسی که قبل از ظهر و بعد از ظهر به مسافرت می رود، عرض شد . و حال نوبت این است که نظر مراجع در مورد روزه کسی که قبل و بعد از ظهر به وطن خود می رسد را بیان کنیم.
اختلافی نیست که اگر مسافر قبل از ظهر به وطن خود یا محلی که قصد اقامت ده روز را دارد، برسد و چیزی که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، باید روزه خود را تمام کند و اگر انجام داده یا بعد از ظهر رسیده ،روزه آن روز دیگر بر او واجب نیست.

تمام فقها قائل به این هستند که اگر روزه دار بعد از اذان ظهر مسافرت کند ،باید روزه خود را تمام کند و اگر پیش از اذان مسافرت کند روزه را باطل می دانند ولی برخی از فقها باطل بودن روزه کسی که پیش از اذان مسافرت کرده را مشروط به داشتن نیت سفر از شب آن کرده اند و در این مورد اختلاف فتوا وجود دارد که در ادامه آورده شده است.
البته اگر قبل ظهر مسافرت کند تا وقتی که به حد ترخص نرسیده نباید روزه خود را باطل کند وگرنه کفاره دارد.

تمام مراجع اتفاق نظر دارند که اگر بدهکار طلب خود را انکار می کند یا اینکه طلبش را نمی دهد و امروز و فردا می کند در حالی که توانایی دادن آن را دارد ، طلبکار می تواند بدون اجازه بدهکار ،طلب خود را بردارد و تقاص کند. و لکن برخی از فقها قائلند که قبل از تقاص اجازه حاکم شرع(مراجع تقلید) لازم است. (آیت الله فاضل و مکارم)

عده ای از فقها اینچنین فتوا( بعضی احتیاط واجب و بعضی فتوا) داده اند که اگر رمضان سال اینده برسد و در این یک سال، روزه را به هر علتی قضا نکند در سال بعد باید علاوه بر قضای روزه ،یک مد طعام( 750 یا 900 گرم گندم یا جو یا مانند اینها) هم برای هر روزه به فقیر بدهد.
و عده ای دیگر یک مد طعام علاوه بر قضای روزه را فقط در صورت کوتاهی کردن در قضای روزه ،واجب می دانند.

نوزاد و جنین سقط شده ای را که چهار ماه یا بیشتر دارد باید مثل بزرگ سالان غسل میت داد و کفن و دفن کرد. و اگر جنین کمتر از چهار ماه دارد بدون غسل در پارچه ای پیچیده و دفن میکنیم.البته بعضی از مراجع ( آیت الله گلپایگانی، صافی، سیستانی )  تمام نبودن خلقت جنین کمتر از چهار ماه را شرط میدانند و الا حکم بیشتر از چهار ماه را دارد.

پس در نتیجه بنابر فتوای آیت الله خمینی، خامنه ای،مکارم ،خوئی ،تبریزی ،زنجانی ،نوری همدانی ،فاضل لنگرانی ،بهجت ،تبریزی و اراکی ،بچه سقط شده ای را که بیشتر از چهار ماه دارد باید مثل بزرگ سالان غسل میت داد و کفن کرد و بچه سقط شده ای که کمتر از چهار ماه دارد را باید بدون غسل در پارچه ای پیچیده و دفن کنیم. و فرق فتوای آیت الله گلپایگانی، صافی، سیستانی با بقیه مراجع تقلید این هست که بچه سقط شده ای که کمتر از چهار ماه دارد ولی خلقت و ساختمان بدنش تمام شده را ملحق به بچه سقط شده بیشتر از چهار ماه کرده اند و همان احکام را برای آن اجرا کرده اند.

نکته: احتیاط واجب ها را در فتوای مراجع که در ادامه مطلب آمده، ببیند (البته لزومی ندارد و فقط برای راحتتر شدن وظیفه استفاده می شود).

اگر سوالی بود در نظرات بپرسید. سوالات غالبا هر روز جواب داده می شود.

اگر بچه ای سقط شود یا قبل از تمام شدن شش سالگی بمیرد لازم نیست نماز میت بر او بخوانند البته آیت الله بحجت و سیستانی نماز میت بر بچه ای که کمتر شش سال سن دارد ولی نماز را می فهمیده هم واجب می دانند.( در جزئیات این فتوا اختلافاتی است که در ادامه آورده شده)

تمام مراجع یکی از شرایط صحیح بودن نماز را نبود حائل(مثل دیوار و پارچه و ...) بین امام و ماموم یا ماموم با ماموم(در صورتی که اتصال از شخص دیگری برقرار نباشد) میدانند.
لکن در اینکه چه مقدار حائل نماز را باطل می کند اختلاف وجود دارد. اکثر فقها (از جمله امام خمینی، ایت الله مکارم و صافی گلپایگانی) حائلی که در هر کدام از حالات نماز (قیام، رکوع، سجود و...)مانع از مشاهده شخص متصل به او شود را مبطل نماز میدانند. ولی بعضی دیگر از فقها مثل آیت الله خویی حائلی که با یک قدم معمولی نتوان از روی آن رد شد را مبطل نماز می دانند و فتوای دیگر فقها را مبنی بر احتیاط میدانند.
ظاهرا دلیل اختلاف بین فقها ضبط متفاوت یک حرف از یک روایت در دو کتاب معتبر کافی و من لایحضره الفقیه است که معنا را متفاوت کرده و بسیاری از علما به خاطر بهتر ضبط کردن و اضبط بودن شیخ کلینی این نسخه را مد نظر قرار داده اند.

تمام مراجع یکی از شرایط صحیح بودن نماز را نبود حائل(مثل دیوار و پارچه و ...) بین امام و ماموم یا مامومین(در صورتی که اتصال از شخص دیگری برقرار نباشد) میدانند.(البته وجود حائل بین زنان و مردان اشکال ندارد)
لکن در اینکه چه مقدار حائل نماز را باطل می کند اختلاف وجود دارد. اکثر فقها -از جمله امام خمینی، ایت الله مکارم و صافی گلپایگانی - حائلی که در هر کدام از حالات نماز (قیام، رکوع، سجود و...)مانع از مشاهده شخص متصل به او شود را مبطل نماز میدانند. ولی بعضی دیگر از فقها مثل آیت الله خویی حائلی که با یک قدم معمولی نتوان از روی آن رد شد را مبطل نماز می دانند و فتوای دیگر فقها را مبنی بر احتیاط میدانند.
در نتیجه نباید بین ما و کسانی که واسطه ما به امام جماعت هستند حائلی وجود داشته باشد که حتی در حالت سجده مانع از دیدن آنها شود.