سایت رسمی عباد الرحمن

نیت نماز شکسته

نیت نمازهای شکسته چهار رکعتی مثل نماز ظهر این است: دو رکعت نماز شکسته ظهر بجا می آورم قربه الی الله. در نماز عصر و عشا هم بجای نماز ظهر اسم آن نماز را بکار می بریم و مثلا برای نماز عشا می گوییم: دو رکعت نماز شکسته عشا بجا می آورم قربة الی الله. 

نماز مغرب و نماز صبح شکسته نمی شود و مثل قبل از سفر می گوییم: دو رکعت نماز صبح بجا می آورم قربه الی الله و در نماز مغرب می گوییم: سه رکعت نماز مغرب بجا می آورم قربه الی الله.

نکته: در نیت تمام نمازها چه شکسته باشد چه تمام ،لازم نیست نیت را به زبان آوریم و حتی لازم نیست در ذهنمان بگذرانیم. همین که اگر کسی از ما بپرسد چیکار می کنی، بتوانیم جواب دهیم که برای خدا نماز می‌خوانیم کافی است ولی باید حین نماز توجه داشته باشیم که نماز واجب می خوانیم یا مستحب، جماعت است یا فرادی و نمی شود که نصف نماز نیتتان یک نماز باشد و در بین نماز از آنجایی که فکرتان جای دیگر بوده نیت نماز دیگری کنید.

زمانی بود که در ایران خورشیدی آمد . خراسان را غرق نور کرد و رفت . خدا را شکر که این کشور به قدومش متبرک شد و می توانیم عطرش را از شهر طوس استشمام کنیم. مامون می خواست نور این خورشید را خاموش کند ولی مگر خورشید را می شود خاموش کرد ؟! 

امام رضا علیه السلام به نوفلی فرمود: ای نوفلیّ، می خواهی بدانی مأمون چه وقت از این کار پشیمان خواهد شد؟
گفتم: آری،فرمود: وقتی که نظاره کند که با أهل تورات با توراتشان و با اهل انجیل با انجیلشان و با أهل زبور با زبورشان و با صابئین با عبری و با زردشتیان به فارسی و با رومیان به رومی و با هر فرقه ای از علما بزبان خودشان بحث می کنم، و آنگاه که همه را مجاب کردم و در بحث بر همه چیره شدم و تمام ایشان سخنم را پذیرفتند، مأمون درخواهد یافت آنچه بدنبال آن می باشد درخور او نیست، در این زمان است که او پشیمان خواهد شد، لا حول و لا قوّه إلّا باللَّه العلیّ العظیم. [1]
امروز روز میلاد شمس الشموس علی بن موسی الرضاست. صلوات خاصه امام رضا علیه السلام فراموش نشود.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِیقِ الشَّهِیدِ صَلاةً کَثِیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْ لِیَائِکَ [2]
--------------------
[1]الاحتجاج، ج 2، ص: 424
[2]: کامل الزیارات: ۵۱۳، ح ۱، باب ۱۰۲.
 - ص۶۹۱ - کلیات مفاتیح الجنان در پایان باقیات الصالحات

در پست قبل در مورد خوب نبودن ازدواج در قمر در عقرب صحبت کردیم. مسافرت کردن هم مثل ازدواج در قمر در عقرب خوب نیست و باعث می شود که انسان انچه که دوست ندارد برایش اتفاق بیفتد. امام صادق علیه السلام فرمودند:
مَنْ سَافَرَ أَوْ تَزَوَّجَ وَ الْقَمَرُ فِی الْعَقْرَبِ لَمْ یَرَ الْحُسْنَى. [1]
کسی که در قمر در عقرب مسافرت کند یا ازدواج کند نیکویی نمی بیند.(روی خوشی نمی بیند).
بنظر می رسد که در قمر در عقرب احتمال و امکان ضرر و آنچه که انسان دوست ندارد وجود دارد و اینگونه نیست که هر کس در این زمان به مسافرت رود آسیب میبیند و فقها مسافرت و ازدواج را در قمر در عقرب حرام نمیدانند بلکه مکروه میدانند.
فقها جز ازدواج و سفر به کراهت چیزی فتوا نداده اند و در دیگر موارد سند معتبر دینی ندارد. و در روایت هست که اگر مجبور به سفر در این زمان هستیم صدقه بدهیم و توکل به خدا کنیم تا مشکلی پیش نیاید.

زمان قمر در عقرب را می توانید از اینجا پیدا کنید.
منبع:
[1]: الفقیه ۲- ۲۶۷- ۲۴۰۱ _ ج ۱۱، ص ۳۶۶ - وسایل الشیعه

منبع برای مطالعه بیشتر:

قمر در عقرب چیست؟

یکی از چیز هایی که در ازدواج باید رعایت کرد ازدواج نکردن در قمر در عقرب است. قمر در عقرب را نباید یک خرافه دانست. امام صادق علیه السلام میفرماید:
مَنْ تَزَوَّجَ امْرَأَةً وَ الْقَمَرُ فِی الْعَقْرَبِ لَمْ یَرَ الْحُسْنَى.
کسی که در قمر در عقرب ازدواج کند نیکویی نمی بیند.
مراجع تقلید هم فتوای بر کراهت ازدواج در این زمان داده اند. زمان قمر در عقرب را می توانید از اینجا پیدا کنید.
--------------------
التهذیب ۷- ۴۶۱- ۱۸۴۴.
ج ۲۰، ص ۱۱۴ - وسایل الشیعه

منبع برای مطالعه بیشتر:

قمر در عقرب چیست؟

گندم ،جو،خرما و انگور چهار میوه ای هستند که اگر محصول به اندازه حدود 847 کیلو گرم  برسد زکات آنها واجب است.
مقدار زکات بستگی به آبی که به آنها میدهند است. اگر محصول را با آب باران یا آب جاری و آب قنات و امثال آن آب دهند، زکات آن یک دهم است و اگر محصول را با آب چاه آب دهند و آب چاه بوسیله ای مثل پمپ و دلو از آن کشیده شده باشد زکات آن یک بیستم است.
 برای اهمیت زکات به یک روایت از کتاب کافی شریف اکتفا می کنم. امام باقر علیه السلام فرمودند:
وَجَدنا فی کتابِ رسولِ اللّهِ صلی الله علیه و آله......... إذا مَنَعُوا الزَّکاةَ مَنَعَتِ الأرضُ بَرَکَتَها مِنَ الزَّرعِ و الثِّمارِ و المَعادِنِ کُلِّها. [۱]
در کتاب رسول خدا صلی الله علیه و آله دیدیم که... هرگاه مردم از دادن زکات خودداری کنند، زمین برکتهای خود را، از هر نوع زراعت و میوه‌ها و کانیها، دریغ دارد.

مسألة ۱۱: مقدار الزکاة الواجب إخراجه فی الغلّات هو العشر فیما سقی بالماء الجاری أو بماء السماء أو بمصّ عروقه من الأرض کالنخل و الشجر، بل الزرع أیضاً فی بعض الأمکنة... [۲]
--------------------
[۱]: . الکافی: ۲/۳۷۴/۲.
[۲]العروة الوثقى، ج ۲، ص: ۱۲۶ 

اولین مرحله برای زن داری موفق عاشق کردن زن است . زن داری در اسلام اصول داره .در زندگی نمیشه مرد سالاری راه انداخت و زهر چشم گرفت و گربه رو دم حجله کشت و از این حرفا... این زندگی ،زندگی نخواهد شد. در زندگی باید با زنت بسازی تا باهات بسازه. یعنی یه جاهایی حتما باید باهاش موافقت کنی و همراهیش کنی تا او هم یه جاهایی باهات موافقت کنه و بسازه. زن متوجه میشه که هواشو داری و با این کارها ،محبت و عشق تو در دلش زیاد میشه و حاضر میشه بخاطر تو از خیلی از خواسته هاش بگذره.
یادت باشه زندگی بدون عشق و محبت ،زندگی نیست. پس اول از هر چیزی سعی کن محبت و عشق رو با سازگاری با همسرت زنده کنی. امام صادق علیه السلام میفرمایند:
لا غِنی بالزَّوجِ عن ثلاثةِ أشیاءَ فیما بَینَهُ و بینَ زَوجَتِهِ و هِی: المُوافَقَةُ لِیَجتَلِبَ بها مُوافَقَتَها و مَحَبَّتَها و هَواها، و حُسنُ خُلُقِهِ مَعها، و استِعمالُهُ استِمالَةَ قَلبِها بالهَیئَةِ الحَسَنَةِ فی عَینِها، و تَوسِعَتِهِ علَیها. [1]
شوهر در رابطه با همسرش از سه چیز بی نیاز نیست: سازگاری با او، تا بدین وسیله سازگاری و محبّت و عشق او را به خود جلب کند، و خوش خویی با او و دلبری از او با آراستن خود در چشم وی، و فراهم آوردن امکانات رفاهی او.
پس فکر نکن فقط زن باید خودش رو برای شوهر زیبا کنه . مرد هم باید ظاهری آراسته و زیبا و خوشبو داشته باشه .
خوش خلقی و خوش رویی هم فراموش نشه که گویند : از محبت خارها گل میشود.چه برسه خانم ها که گل هستن.
نکته دیگه هم وضعیت معیشت هست که نباید زن را زیاد در سختی گذاشت و سعی بشه رفاه زندگی حدالامکان فراهم بشه.
وقتی اینهمه به زن محبت کنی و جذاب باشی ،محبتت در دل همسرت زیاد میشه و حالا میبینی که زنت چقدر باهات سازگاره و او هم با تمام وجود و ته دل هواتو داره...
--------------------
[1]: بحار الأنوار: ۷۸/۲۳۷/۷۰. 

یکی از زن هایی که با پیامبر سخن گفت و پیامبر سوال او را تحسین کردند ،اسماء دختر یزید انصاری بود. بیهقی از اسماء دختر یزید انصاری نقل می‌کند که نزد پیامبر صلی الله علیه و آله که در جمع اصحاب نشسته بود آمد و گفت:

پدر و مادرم به فدایت! من به نمایندگی از طرف زن‌ها نزد شما آمده‌ام و فدایت شوم می‌دانم که هیچ زنی در شرق و غرب عالم نیست که سخن مرا بشنود مگر این که با من هم رأی خواهد بود. خداوند تو را به حق سوی مردان و زنان فرستاد و ما هم به تو و خدایی که تو را فرستاده است ایمان آوردیم. ما طایفه زنان محدود و محصور هستیم و اساس خانه‌های شما می‌باشیم و خواهش‌های شما را برمی آوریم و فرزندان شما را حامله می‌شویم، اما شما مردها بر ما برتری‌هایی دارید. مثلاً نماز جمعه و جماعت می‌خوانید، به عیادت بیماران می‌روید، تشییع جنازه می‌کنید و پیاپی به زیارت حج می‌روید و بالاتر از همه این ها، جهاد در راه خداست. هرگاه مردی از شما برای حج یا عمره یا جهاد از خانه بیرون می‌رود، ما اموال شما را حفظ می‌کنیم و پارچه‌های لباسهایتان را می‌بافیم و فرزندانتان را تربیت می‌کنیم. پس، ای رسول خدا! آیا در اجر و ثواب شریک شما نیستیم؟ پیامبر صلی الله علیه و آله کاملاً رو به اصحاب خود کرد و فرمود:
هَل سَمِعتُم مَقالَةَ امرأةٍ قَطُّ أحسَنَ مِن مُساءلَتِها فی أمرِ دِینِها مِن هذهِ؟ فقالوا: یا رسولَ اللّهِ، ما ظَنَنّا أنّ امرَأةً تَهتَدی إلی مِثلِ هذا!
فالتَفَتَ النَّبیُّ صلی الله علیه و آله إلَیها، ثُمّ قالَ لَها: انصَرفی أیَّتُها المَرأةُ، و أعلِمی مَن خَلفَکِ مِن النِّساءِ أنّ حُسنَ تَبَعُّلِ إحداکُنَّ لزَوجِها و طَلَبَها مَرضاتَهُ و اتِّباعَها مُوافَقَتَهُ یَعدِلُ ذلکَ کُلَّهُ. فأدبَرَتِ المَرأةُ و هِی تُهَلِّلُ و تُکَبِّرُ
آیا تا به حال شنیده اید که زنی در پرسش از امور دین خود به این خوبی سخن بگوید؟ عرض کردند: ای رسول خدا! گمان نمی کردیم که زنی تا بدین پایه برسد!
سپس پیامبر صلی الله علیه و آله رو به اسماء کرد و فرمود: ای زن! برگرد و به زنانی که تو را به نمایندگی فرستاده اند اعلام کن که نیکو شوهرداری هر یک از شما زنان و جلب رضایت مردش و پیروی کردن از نظر موافق او با همه این اعمال [که برای مردان نام بردی ]برابری می‌کند. اسماء در حالی که از شادی تهلیل (لا اله الا اللّه) و تکبیر می‌گفت، برگشت.
--------------------
الدرّ المنثور: ۲/۵۱۸.
جلد ۱۰، صفحه ۴۵۲ - میزان الحکمه با ترجمه فارسی

بعد از این که خداوند در آیه 34 سوره نساء در مورد ولایت و سرپرستی مردان بر زنان و نشانه های زنان شایسته صحبت می کند، نحوه برخورد با زنانی که از شوهر، نافرمانی و سرپیچی می کنند را مطرح می کند و میفرماید:

...وَالَّتِى تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِی الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلَا تَبْغُواْ عَلَیْهِنَّ سَبِیلاً إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلِیّاً کَبِیراً

و (امّا) زنانى که از سرپیچى آنان بیم دارید، پس (نخست) آنان را موعظه کنید و (اگر مؤثّر نشد) در خوابگاه از آنان دورى کنید و (اگر پند وقهر اثر نکرد، ) آنان را بزنید (وتنبیه بدنى کنید)، پس اگر اطاعت شما را کردند، بهانه اى بر آنان (براى ستم وآزار) مجویید. همانا خداوند بزرگوار و بزرگ مرتبه است.

اگر زن در امور مربوط به شؤون زوجیت که حیطه قوامیت و ولایت مرد هست نافرمانی می کند مرد باید زن را موعظه کند و با او حرف بزند وسعی کند از هر راهی که می تواند زن را از این نافرمانی باز دارد. و زندگی را به مسیر طبیعی خود باز گرداند.

اگر موعظه اثر نداشت باید با او قهر کند و در رختخواب پشت به او کند و سعی کند از این راه وارد شود. و اگر قهر هم جواب نداد باید به خشونت متوسل شد.

وقتى راههاى مسالمت آمیز سود نبخشید، یا باید دست از انجام وظیفه کشید، یا باید در صورت تأثیر نداشتن موعظه و قهر، خشونت به خرج داد. به گفته ى روانشناسان، بعضى افراد، حالت مازوشیسم (آزار طلبى) پیدا مى کنند که تنبیه مختصر بدنى، برایشان همچون مرهم است. در تنبیهات بدنى هم، اسلام سفارش کرده که نباید به مرحله ى کبودى جسم یا زخمى شدن بدن برسد. به علاوه، مرد متخلّف هم گاهى توسط قاضى تنبیه بدنى مى شود.

رسول خداصلى الله علیه وآله فرمود: کتک شما نباید به نحوى باشد که اثر آن در جسم زن نمودى داشته باشد، یا کتک نشانه خودنمایى و اظهار قدرت مرد باشد که زهره چشمى بگیرد. «ضرباً غیر مبرّج» (۱)

امام صادق علیه السلام فرمودند: نشوز زن آن است که در فراش (همبستر شدن) از شوهر تبعیت نکند و مقصود از «اضربوهنّ»، زدن با چوب مسواک و شبیه آن است، زدنى که از روى رفق و دوستى باشد. (۲)

بعضی از مذهبی ها بخاطر برخی روایات و آیات این توهم برایشان پیدا می شود که مرد، جنس برتر خلق شده و زن باید در خدمت او باشد. گاهی توهم برتری مرد بر زن و زینت دادن های شیطان کار را به جایی می رساند که شخص حقوق زن بر مرد ، حقوق زن بر شوهر و اصلا حقوق زن در اسلام را فراموش می کند و احساس می کند که مرد می تواند داد بزند، دستور بدهد و ...
برای این دسته از افراد باید گفت که خداوند میفرماید:

خَلَقَکُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا

 ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺗﻦ ﺁﻓﺮﻳﺪ ﻭ ﺟﻔﺘﺶ ﺭﺍ [ ﻧﻴﺰ ] ﺍﺯ [ ﺟﻨﺲ ] ﺍﻭ ﭘﺪﻳﺪ ﺁﻭﺭﺩ .(1) نساء
زن و مرد از یک خمیر مایه آفریده شده اند و برتری نسبت به هم ندارند و همچنین فرمود:

إِنَّا خَلَقْنَاکُم مِّن ذَکَرٍ وَأُنثَىٰ ... إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ

ﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻳﻚ ﻣﺮﺩ ﻭ ﺯﻥ ﺁﻓﺮﻳﺪﻳﻢ ...ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﮔﺮﺍﻣﻰ  ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭﺗﺮﻳﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ .(13) حجرات
ارزش و برتری نزد خداوند فقط به تقوای افراد است، چه مرد باشند چه زن.
تنها چیزی که وجود دارد این است که زن و مرد آفرینش متفاوتی دارند و هر کدام برای کار خاصی خلق شدند . مرد را با قدرت بدنی بیشتری خلق کرد تا بتواند کارهای سخت را انجام دهد و زن را زیبا و با احساسات بیشتر خلق کرد تا مادری خوب و مایه آرامش و کانون محبت خانواده باشد. و اگر خداوند فرمود:

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْض

ﻣﺮﺩﺍﻥ ، ﻛﺎﺭﮔﺰﺍﺭﺍﻥ ﻭ ﺗﺪﺑﻴﺮﻛﻨﻨﺪﮔﺎﻥ [ ﺯﻧﺪﮔﻰ ] ﺯﻧﺎﻧﻨﺪ ، ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺭﺍ [ ﺍﺯ ﺟﻬﺖ ﺗﻮﺍﻥ ﺟﺴﻤﻰ  ، ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺸﻜﻠﺎﺕ ﻭ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﻭﺣﻰ ﻭ ﻓﻜﺮﻯ ] ﺑﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺮﺗﺮﻯ ﺩﺍﺩﻩ ، .(34) نساء
به معنی برتری مردان نسبت به زنان نیست که چون مرد برتر از زن هست، بر زن ولایت دارد. بلکه به این معناست که مرد و زن هر کدام از جهاتی برتری هایی دارند و مرد بخاطر برتری ها و ویژگی هایی که دارد مکلف می کنیم کار کند و نفقه زن را بدهد و اگر جنگ شد جهاد کند و در مقابل، ولایت و سرپرستی زن را به او می دهیم و در قیامت از این مسئولیت ،سوال می کنیم و در صورت کم کاری یا ظلم مواخذه می کنیم.
زن و مرد باید زندگی را با هم بسازند و با هم مشورت کنند ولی در صورتی که به یک نتیجه واحد نرسیدند ، زن حرف مرد را بپذیرد. زندگی که مرد بخواهد رئیس بازی در آورد و زن را فرمان بردار خود ببیند و دنبال این باشد که ببیند حقوق او چیست تا اعمال کند، زندگی نمی شود. زن داری قلق دارد و قلق آن را در مطلب قلق های زن داری بخوانید.