به فتوای مقام معظم رهبری کسی که سفر مقدمه شغل اوست با شرایطی نماز او تمام و روزه او کامل است، گر چه کمتر از ده روز در محل کارش بماند.
اشتغال طولانی به کار نه ماموریت کاری
شرط اول ، طولانی بودن مدت اشتغال شخص به کارش است پس کسی که کارش فقط یک ماموریت شغلی باشد که قرار نیست مدت آن طولانی باشد(س119) ، در محل کارش حکم مسافرهای دیگر را دارد و تا قصد ده روز اقامت را نکرده نمازش شکسته و روزه را نباید بگیرد.
زیاد سفر کردن نه اقامت طولانی در محل کار
شرط دوم این است که مرتب در رفت و آمد باشد(کثیر السفر باشد) . پس اگر مدت زیادی در محل کارش می ماند (س122) در محل کارش حکم مسافرهای دیگر را دارد و تا قصد ده روز اقامت را نکرده نمازش شکسته و روزه را نباید بگیرد. این افراد اگر با قصد اقامت آن قدر در آنجا بمانند که عرفا وطن آنها به حساب آید، آنجا وطن آنها می شود و گر نه مسافر هستند و تا قصد اقامت ده روز نداشته باشند نماز و روزه آنها کامل نیست.
زود برگشتن به محل کار نه ده روز یا بیشتر ماندن در غیر محل کار
شرط سوم این است که ده روز در وطن یا جایی دیگر نماند که در این صورت گر چه کثیر السفر هست ولی در سفر اول به محل کارش باید نماز را شکسته و روز را نگیرد و در سفر دوم به بعد نمازش تمام و روزه اش کامل است.
در ادامه استفتائات مرتبط آورده شده است.
سلام،برای تعیین مزاج و اعتدال مزاج و درمان کم کاری تیروئید ...