- سه شنبه ۹ آذر ۹۵
- ۱۸:۰۰
اولین صفت از صفات و ویژگی های عباد الرحمن که خداوند در آیات عباد الرحمن از آن یاد میکند تواضع و فروتنی است. خداوند در قرآن میفرماید:
وَعِبَادُ الرَّحْمَنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَی الْأَرْضِ هَوْنًا
بندگان (خاص خداوند) رحمان، کسانی هستند که با آرامش و بی تکبّر بر زمین راه میروند... (1)
شاید این سوال پیش بیاید که چرا راه رفتن متواضعانه نشانه این بندگان شده است در حالی که تواضع یک امر دورنی است؟
حضرت علی علیه السلام می فرماید:
مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِى فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ [2]
هیچ کس چیزى را در درون جان خود مخفى و پنهان نکرده، مگر این که آثار آن در لغزشهاى زبان و چهره اش ظاهر مى گردد.
بله ...هیچ کس نمی تواند صفات و ویژگی های درونی خود را دائما پنهان کند. هر قدر هم سعی کند بالاخره در جایی صفات و ویژگی های واقعی خود را بروز می دهد و در یک عصبانیت یا شوخی و... نمی تواند خود را کنترل کند و حقیقت او آشکار می شود.
البته اگر "یمشون علی الارض" را کنایه از تواضع در تمام امور زندگی بدانیم که موضوع واضح است.
منبع:
(1): 63 فرقان
(2): نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ۲۶.
برگرفته از کتاب والاترین بندگان: شرح و تفسیر ایات عبادالرحمن