سایت رسمی عباد الرحمن

شاید حرام بودن آزار و اذیت(ایذاء) دیگران(مومنین) برای بسیاری از افراد روشن نباشد و ندانند که این عمل چه گناه بزرگی محسوب می شود . در این پست سعی می کنم به حرمت ایذاء مومن و عواقب آن اشاره کنم.
یکی از روایاتی که بر حرام بودن آزار و اذیت دیگران دلالت دارد روایتی است از امام صادق علیه السلام که فرمودند:
قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِیَأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنِّی مَنْ آذَى عَبْدِیَ المومن..َ.
خداوند فرمود: کسی که بنده مومن مرا اذیت کند به من اعلان جنگ میدهد. (الکافی ۲- ۳۵۰- ۱. )
خداوند در قرآن کریم می فرماید:
وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا
ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻮﻣﻦ ﺭﺍ [ ﺑﺎ ﻣﺘﻬﻢ ﻛﺮﺩﻥ ] ﺑﻪ ﺍﻋﻤﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﻧﺪﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ ، ﻣﻰ  ﺁﺯﺍﺭﻧﺪ ، ﺑﻰ ﺗﺮﺩﻳﺪ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﻭ ﮔﻨﺎﻩ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ .(احزاب58)
و برای بزرگی این گناه همین روایت از پیامبر صل الله علیه واله بس که فرمودند:
 «من آذى مؤمنا فقد آذانی، و من آذانی فقد آذى اللّه، و من آذى اللّه فهو ملعون فی التوراة و الإنجیل و الزبور و الفرقان».
کسی که مومنی را آزار دهد مرا آزار داده و کسی که مرا آزار دهد خدا را آزار داده و کسی که خدا را آزار دهد در تورات و انجیل و زبور و قرآن ملعون است. (جامع السعادات )

منابع برای مطالعه بیشتر:
جامع السعادات ج2 ص220
وسائل الشیعه_حرمت ایذاء مومن