سایت رسمی عباد الرحمن

بنا بر فتوای مراجع معظم تقلید نمی توان با شنیدن اذان صبح ، از خوردن دست کشید و با شنیدن اذان مغرب افطار کرد . بلکه باید مقداری قبل از اذان صبح و مقداری هم بعد اذان مغرب از کارهایی که روزه را باطل میکند دست بکشد تا یقین کند تمام این مدت ،روزه بوده است. مثلا صبر کنند تا گفتن اذان مغرب تمام شود بعد افطار کند.
باید دانست که زمان دقیق اذان قابل تشخیص نیست و بین خود منجمین هم در زمان دقیق اذان ،اختلاف هست. خصوصا که با وسعت شهرها حتی افق یک شهر هم گاهی دقیقا یکی نیست. و چند دقیقه احتیاط لازم است.

مسأله ۱۵۵۰ لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا (۱) مثلًا بگوید: فردا را روزه می‌گیرم (۲)، بلکه همین قدر که (۳) برای انجام فرمان خداوند عالم (۴) از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد کافی است (۵) و برای آن که یقین کند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقداری پیش از اذان صبح و مقداری هم بعد از مغرب از انجام کاری که روزه را باطل می‌کند خودداری نماید.
(۱) (بهجت: ) یا به زبان جاری کند..
(۲) (بهجت: ) قربةً إلی اللّه..
(۳) (خوئی، تبریزی: ) بلکه همین قدر که بنا داشته باشد.. (۴) (سیستانی: ) بلکه همین قدر که بنا داشته باشد برای تذلل در پیشگاه خداوند عالم..
(۵) (بهجت: ) بقیه مسأله ذکر نشده.
(زنجانی: ) مسأله لازم نیست انسان نیت روزه را به زبان آورد یا از قلب خود بگذراند؛ مثلًا در قلب خود بگوید: فردا را روزه می‌گیرم قربةً إلی اللّه، بلکه همین قدر که با قصد برای خداوند متعال از اذان صبح تا مغرب کاری که روزه را باطل می‌کند انجام ندهد کافی است.
(مکارم: ) مسأله روزه از عبادات است و لازم است با نیّت به جا آورده شود. در موقع نیّت، لازم نیست به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند، همین اندازه که در نظرش این باشد که برای اطاعت فرمان خدا از اذان صبح تا مغرب کارهایی که روزه را باطل می‌کند، ترک نماید کافی است. باید احتیاطاً کمی قبل از اذان صبح و کمی هم بعد از مغرب از انجام این کارها خودداری کند تا یقین حاصل کند که تمام این مدّت را روزه داشته است.
- جلد ۱، صفحه ۸۷۷ - توضیح المسایل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید