سایت رسمی عباد الرحمن

به فتوای تمام مراجع ،مسافری که می خواهد ده روز یا بیشتر  در محلی بماند ، اگر از اول ، قصد داشته باشد که در بین این ده روز به جایی که از حد ترخص رد می شود مسافرت کند و به همان محل برگردد، فقط در صورت داشتن شرایطی نماز او در این ده روز تمام است، که حداقل این شرایط مسافرت نکردن به اندازه مسافت شرعی(هشت فرسخ) است. چون در این مساله بین فقها اختلاف فتوا هست ، هر کس باید به مرجع خود رجوع کند

ﻣﺴﺄﻟﻪ - ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻰ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ *، ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺍﻃﺮﺍﻑ ﺁﻥ ﺟﺎ (ﺩﺭ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ) ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﺷﻜﺎﻟﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺍﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ. ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﻣﺤﺪﻭﺩﻩ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺮﻭﺩ، ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺍﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻜﻰ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎﺯ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ (ﺣﺘﻰ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻪ) ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (1) (ﺭ. ﻡ 1338)

ﻣﺜﺎﻝ: ﺷﺨﺼﻰ ﺍﺯ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﺑﻪ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺭﺩ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ، ﻭﻟﻰ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻜﻰ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻛﻰ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻯ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺑﺮﻭﺩ؛ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ، ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺷﻜﺴﺘﻪ (2) ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﻳﻜﻰ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺍﻗﺎﻣﺘﺶ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

برای دیدن فتوای بقیه مراجع (غیر امام خمینی) به ادامه مطلب مراجعه کنید.

1. 

 ﺍﺭﺍﻛﻰ (ﺱ 5 ﻭ 35): ﻋﺰﻡ ﺑﺮ ﺧﺮﻭﺝ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻛﻞ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺷﺪ - ﺍﺷﻜﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻫﻤﻴﻦ ﻛﻪ ﺷﺐ‌ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺑﻴﺘﻮﺗﻪ (ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ) ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ، ﺑﺮﺍﻯ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ؛ ﺑﻠﻜﻪ ﻋﻜﺲ ﺁﻥ (ﺷﺐ‌ﻫﺎ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺑﺮﻭﺩ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺯﮔﺮﺩﺩ) ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﺣﻜﻢ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﻣﺜﺎﻝ: ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻛﻰ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺳﻪ ﻓﺮﺳﺨﻰ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺷﺖ ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺻﺒﺢ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ (ﻳﺎ ﺑﺎﻟﻌﻜﺲ)، ﺍﻳﻦ ﺷﺨﺺ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻙ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ، ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

ﺧﻮﺋﻰ (ﺭ. ﻡ 1347) ﻭ ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ (ﺭ. ﻡ 1347): ﺍﮔﺮ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺍﻭ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻜﻰ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﺪ (ﻣﺜﻠﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺎﺷﺪ) - ﺑﻨﺎﺑﺮ ﺍﺣﺘﻴﺎﻁ ﻭﺍﺟﺐ، ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﺍﻗﺎﻣﻪ، ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﻭ ﻫﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺗﻤﺎﻡ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ، ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ (ﺭ. ﻡ 1347 - ﺱ 15): ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ، ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻭ ﺗﻮﺍﺑﻌﺶ - ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺁﻥ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﻳﺎ ﻛﻤﺘﺮ - ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﺪﺕ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ (ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻠﻰ ﻛﻪ ﻗﺼﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺎﺷﺪ).

ﺑﻬﺠﺖ (ﺭ. ﻡ 1087): ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﻋﻤﺪﻩ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ - ﻣﺜﻠﺎ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻳﺎ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺮﻭﺩ - ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

ﺧﺎﻣﻨﻪ ﺍﻯ (ﺱ 662 ﻭ 678): ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻳﻚ ﺳﻮﻡ ﺭﻭﺯ ﻳﺎ ﺷﺐ (ﺣﺪﻭﺩ ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ)، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ. (ﺳﻪ ﻳﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺩﻓﻌﻪ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺩﻓﻌﺎﺕ ﺑﺮﻭﺩ). ﻣﺜﺎﻝ: ﻣﺴﺎﻓﺮﻯ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻗﻢ، ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ، ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻃﻰ ﺍﻳﻦ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ، ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﺭ - ﻛﻪ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ، ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﺸﻮﺩ - ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺟﻤﻜﺮﺍﻥ (ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﺭﻭﺳﺘﺎﻯ ﺟﻤﻜﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻰ ﻗﻢ) ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﺩﺭ ﻗﻢ ﺻﺤﻴﺢ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﻗﻢ ﻭ ﺟﻤﻜﺮﺍﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ؛ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ (ﻛﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺯﺍﻩ ﺛﻠﺚ ﺭﻭﺯ ﺍﺳﺖ) ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻩ. ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ، ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺟﻤﻜﺮﺍﻥ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ ﻃﻮﻝ ﺑﻜﺸﺪ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﻗﻢ ﻭ ﺟﻤﻜﺮﺍﻥ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

ﺯﻧﺠﺎﻧﻰ (ﺭ. ﻡ 1347): ﺍﮔﺮ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻩ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﻋﺮﻓﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﻘﻴﻢ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﺑﺮﻭﺩ، ﻣﺎﻧﻌﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺍﺵ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻟﺎﺯﻡ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻳﺎ ﺍﻭﺍﻳﻞ ﺷﺐ ﺑﻪ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ ( ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻫﻢ، ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﻣﺎﻧﻌﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ ).

ﻓﺎﺿﻞ (ﺭ. ﻡ 1360): ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ 5 ﺗﺎ 6 ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺺ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺑﺮﻭﺩ، ﻣﺸﺮﻭﻁ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺮ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻣﺎﻧﻌﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﭘﻴﺪﺍ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ؛ ﺍﻣﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ، ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ.

ﻣﻜﺎﺭﻡ (ﺭ. ﻡ 1167): ﺍﮔﺮ ﻣﺤﻠﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻗﺼﺪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪ ﻗﺪﺭﻯ ﺍﺯ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺩﻭﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﻋﺮﻓﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺷﻮﺩ - ﻣﺜﻠﺎ ﺳﻪ ﻓﺮﺳﺨﻰ ﻣﺤﻞ ﺍﻗﺎﻣﻪ - ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﺮﻭﺩ، ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ؛ ﺍﻣﺎ ﺍﮔﺮ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺪ ﺍﻗﺎﻣﻪ (ﻣﺜﻠﺎ ﻫﻔﺖ، ﻫﺸﺖ ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻯ) ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ، ﻋﺮﻓﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻧﺸﻮﺩ، ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ، ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺟﺎ ﺑﺮﻭﺩ، ﻣﺎﻧﻊ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

2.

 ﺍﺭﺍﻛﻰ ﻭ ﺯﻧﺠﺎﻧﻰ: ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻗﺼﺪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺷﺐ‌ﻫﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺍﺣﺖ ﺑﻪ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺑﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

ﺧﻮﺋﻰ: ﺗﺒﺮﻳﺰﻯ ﻭ ﻓﺎﺿﻞ: ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

ﮔﻠﭙﺎﻳﮕﺎﻧﻰ: ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺣﺘﻰ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ.

ﺑﻬﺠﺖ: ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ، ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ، ﺩﺭ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺷﻜﺎﻝ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ، ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ.

ﺧﺎﻣﻨﻪ ﺍﻯ: ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﻛﻞ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺮﻭﺩ ﻳﺎ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺩﻭ ﺳﺎﻋﺖ، ﻳﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﺑﺎﺭ ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ (ﺧﻠﺎﺻﻪ ﺩﺭ ﻣﺠﻤﻮﻉ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ، ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺳﻪ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺣﺪ ﺗﺮﺧﺼﻰ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺧﺎﺭﺝ ﻧﺸﻮﺩ) ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﺘﺶ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺗﺤﻘﻖ ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺎﻳﺪ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﮔﺮ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﻧﻤﺎﺯﺵ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭﺷﻬﺮﻙ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ.

ﻣﻜﺎﺭﻡ: ﺣﺘﻰ ﺍﮔﺮ ﻳﻚ ﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﺑﻪ ﺷﻬﺮﻙ ﺑﺮﻭﺩ، ﺍﻗﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻖ ﻧﻴﺎﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﻭ ﺷﻬﺮﻙ ﻧﻤﺎﺯ ﺭﺍ ﺷﻜﺴﺘﻪ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ (ﭼﻮﻥ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻋﺮﻓﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ).

 منبع : (احکام مسافر : مطابق با فتاوی مراجع عظام تقلید)

مطالب مرتبط:

این مساله درصورتی است که میداند انجا را ترک می کند اگز احتمال می دهد آنجا را ترک می کند ، پست زیر را مشاهد کنید.

حکم نماز کسی که احتمال می دهد در بین ده روز محل اقامتش را ترک می کند