- دوشنبه ۳۰ فروردين ۹۵
- ۱۵:۵۵
إِنَّمَا النَّسِی ءُ زِیادَةٌ فِی الْکُفْرِ یُضَلُّ بِهِ الَّذِینَ کَفَرُوا یُحِلُّونَهُ عاماً وَ یُحَرِّمُونَهُ عاماً لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ فَیُحِلُّوا ما حَرَّمَ اللَّهُ زُیِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمالِهِمْ وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ (37)
تغییر دادن ماههای حرام و تأخیر حکم آن، افزایشی در کفر است که به سبب آن، کافران گمراه میشوند. یک سال آن را حلال و سال دیگر آن را حرام میدانند، تا مطابق تعداد ماههایی شود که خداوند تحریم کرده است (و عدد چهار را به عقیده خود تکمیل نمایند) و از این راه آنچه را که خداوند حرام کرده حلال شمارند، اعمال زشت آنان در نظرشان زیبا میآید و خداوند مردم کافر را هدایت نمی کند. (37)
دین خدا را باید همان طوری که خدا گفته عمل کنیم ،نه آن طوری که خودمون دلمون می خواد. به خانمی گفته میشه چرا حجابت کمه و همه اون مقداری که خدا خواسته را نمی پوشانی؟ میگه: حالا با این بیرون بودن چهار شاخه مو خدا قراره من رو به جهنم ببره؟ خدا میخواد که انسانیت داشته باشیم. خدا خیلی مهربونه ،مثل شما سخت گیر نیست.
ولی توجه نداره که بحث درباره چهار شاخ مو نیست. مهم این هست که او امر خدا رو زیر پا گذاشته .
در آیه 37 سوره توبه خداوند مردم رو از دقیق عمل نکردن به احکام خودش بر حذر میداره و جزء اعمال زشتی میدونه که صاحبش اون عمل زشت را برای خود زینت کرده و چنان کارش را توجیه کرده و براش زیبا شده که خودش هم عملش رو زشت نمیدونه و عقیده پیدا کرده که این عمل خوبی هست.
کلمه نسی ء که در این آیه شریفه آمده، آن است که حرمت یک ماه حرام را به ماه دیگر موکول کنند توضیح این که عربها اهل جنگ و جدال بودند و از این لحاظ وقتی در حال جنگ بودند و ماه حرام میرسید بر آنها سخت بود که جنگ را ترک کنند. بنا بر این در این ماه آن را حلال و به جایش ماه دیگر را حرام میدانستند، لذا خداوند میفرماید:
لِیُواطِؤُا عِدَّةَ ما حَرَّمَ اللَّهُ تا شماره ماههای حرام را که عدد چهار است به حساب خود تکمیل کنند و با آن مخالفت نکنند و حال آن که خداوند حرمت را ویژه این ماهها قرار داده و آنها با این اختصاص مخالفت میکردند و گاهی عدد ماههای یک سال را زیاد ساخته و آن را سیزده ماه قرار میدادند، تا وقت زیاد داشته باشند، به این سبب خداوند تأکید میفرماید که: إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنا عَشَرَ شَهْراً مقصود این که تعداد ماهها فقط دوازده تاست، نه زیادت بر این.
تفسیر جامع الجوامع
مطالب مرتبط: