- يكشنبه ۵ آذر ۹۶
- ۲۱:۴۱
وقت نماز آیات در زلزله، خسوف (ماه گرفتگی)، کسوف (خورشید گرفتگی) و دیگر حوادث که موجب ترس مردم شود مثل بادهای سرخ و سیاه، رعد و برق و ... چندان با هم متفاوت نیست و وقت آنها هنگام شروع این حوادث است. در خسوف (ماه گرفتگی) و کسوف (خورشید گرفتگی) گاهی دیده می شود که مردم عینک های مخصوص می خرند و مشغول دیدن این حوادث می شوند در حالی که در این زمان باید مشغول خواندن نماز آیات شوند و تا زمانی که خورشید یا ماه گرفتگی تمام نشده است نماز را تمام کنند (بعضی از فقها وقت خواندن نماز آیات را تا پایان باز شدن دانشته اند و بعضی از شروع به باز شدن نماز که در نتیجه بعد از این زمان نمی شود نماز را ادا خواند)
هنگام زلزله و دیگر حوادث که موجب ترس مردم شود باید فورا نماز آیات خواند
در زلزله یا دیگر حوادث که موجب ترس مردم شود مثل بادهای سرخ و سیاه، رعد و برق و ... هم دیده می شود که برخی فقط مشغول تماشا و فیلم و عکس گرفتن هستند در حالی که زمانی که این حوادث اتفاق می افتد فورا باید مهیا شد و نماز آیات را خواند.
مگر زلزله فرصت می دهد که نماز آیات را فوری بخوانیم؟!
اگر فرصت نکردیم و مشغول رفتن به مکان امنی بودیم، بعد از زلزله هم می توان بدون نیت ادا یا قضا خواند. ولی در پس لرزه ها که گاهی تعدادشان زیاد هم هست و مردم در مکان امنی هستند فرصت هست. پس باید فورا شروع به نماز آیات کنند و آن را به تاخیر نیندازند.
در کل در زلزله یا دیگر حوادث که موجب ترس مردم شود مثل بادهای سرخ و سیاه، رعد و برق و ... باید نماز آیات را فوری به نیت ادا خواند و اگر فرصت نشد یا نخواندیم(البته عمدا نخواندن معصیت هست) با نیت ادا باید خوانده شود. (برخی فقها فرموند بدون نیت قضا یا ادا بخواند)
وقت نماز آیات در زلزله، خسوف، کسوف و ... در رساله آیات عظام خمینی، مکارم، سیستانی و بقیه مراجع
مسأله ۱۴۹۵ از وقتی که خورشید یا ماه شروع به گرفتن میکند انسان باید نماز آیات را بخواند (۱) و بنا بر احتیاط واجب (۲) باید (۳) به قدری تأخیر نیندازد که شروع به باز شدن کند.
(۱) (فاضل: ) و بنا بر أقوی وقت آن تا زمانی است که همه آن باز نشده باشد..
(نوری: ) و بنا بر احتیاط واجب باید از وقتی که شروع به باز شدن میکند تأخیر نیندازد.
(۲) (اراکی: ) بنا بر احتیاط مستحب..
[عبارت «بنا بر احتیاط واجب » در رساله آیت اللّه بهجت نیست ]
(۳) (خوئی، تبریزی: ) بهتر این است که..
(گلپایگانی، صافی: ) مسأله از وقتی که خورشید یا ماه شروع به گرفتن میکند، انسان میتواند نماز آیات را بخواند و باید به قدری تأخیر نیندازد که تمام قرص باز شود (صافی: بلکه أحوط آن است که از قبل از شروع در باز شدن تأخیر نیندازد).
(سیستانی: ) مسأله وقت شروع در نماز آیات برای کسوف و خسوف موقعی است که خورشید یا ماه شروع به گرفتن میکند و تا زمانی که به حالت طبیعی برنگشته ادامه دارد، (اگر چه بهتر آن است که به قدری تأخیر نیندازند که شروع به باز شدن کند) ولی تمام کردن نماز آیات را میتوان تا بعد از باز شدن خورشید یا ماه تأخیر انداخت.
(زنجانی: ) مسأله وقت ادای نماز آیات در خورشید یا ماه گرفتگی، از وقتی است که خورشید یا ماه شروع به گرفتن میکند و تا وقتی که کاملًا باز شود ادامه دارد، لکن بنا بر احتیاط مستحب به قدری به تأخیر نیندازد که شروع به باز شدن کند.
(مکارم: ) مسأله در موقع گرفتن خورشید یا ماه، وقت نماز آیات از موقعی است که شروع به گرفتن کرده و تا زمانی که کاملًا باز نشده ادامه دارد ولی احتیاط مستحب آن است که قبل از شروع به باز شدن نماز را بخواند.
مسأله ۱۴۹۸ موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق میافتد، انسان باید (۱) فوراً نماز آیات را بخواند (۲) و اگر نخواند معصیت کرده (۳) و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
(۱) (زنجانی: ) مکلف باید..
(۲) (خوئی، زنجانی: ) به نحوی که در نظر مردم تأخیر محسوب نشود و اگر (زنجانی: بدون عذر) تأخیر کرد، معصیت کرده (زنجانی: و باید هر چه زودتر بخواند) و بنا بر احتیاط وقت خواندن، نیّت ادا و قضا نکند.
(۳) (مکارم: ) و احتیاط مستحب آن است که تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.
(تبریزی: ) مسأله در نماز آیات برای زلزله یا رعد و برق و بادهای سیاه و مانند آنها لازم است مکلّف نماز آیات را فوراً بخواند و چنانچه تأخیر بیندازد، أحوط آن است که به قصد ما فی الذّمّه بیاورد و قصد اداء و قضا نکند.
(سیستانی: ) مسأله موقعی که زلزله میآید یا رعد و برق و مانند اینها اتفاق میافتد و بخواهد احتیاط کند اگر وقتشان وسعت داشته باشد لازم نیست نماز آیات را فوراً بخواند و در غیر این صورت مانند زلزله باید فوراً آن را بخواند به نحوی که در نظر مردم تأخیر محسوب نشود و اگر تأخیر کرد، احتیاط مستحب آن است که بعداً بدون نیّت ادا و قضا بخواند. (1)
و أمّاوقتها ففی الکسوفین هو من حین الأخذ إلی تمام الانجلاء علی الأقوی، فتجب المبادره إلیها، بمعنی عدم التأخیر إلی تمام الانجلاء، و تکون أداء فی الوقت المذکور، و الأحوط عدم التأخیر عن الشروع فی الانجلاء، و عدم نیّه الأداء و القضاء علی فرض التأخیر، و أمّا فی الزلزله و سائر الآیات المخوّفه فلا وقت لها، بل یجب المبادره إلی الإتیان بها بمجرّد حصولها و إن عصی فبعده إلی آخر العمر، و تکون أداء مهما أتی بها إلی آخره (2)
أما فی الزلزله فهو المشهور، بل صریح بعض و ظاهر آخر:
الإجماع علیه. لإطلاق دلیلها الخالی عن التعرض لذلک. و أما سائر الایات المخوفه، فالمحکی عن أکثر القائلین بالوجوب هو التوقیت بوقت الآیه. و کأنه لأن العمده فی دلیله صحیح زراره و محمد المتقدم، فان قوله (ع) فی ذیله: «حتی تسکن» (3)
منابع:
1. رساله سیزده مرجع، ج1، ص814
2. عروه الوثقی ج1 ص726
3. مستمسک العروه الوثقی، ج 7، ص: 10
مطالب مرتبط: