سایت رسمی عباد الرحمن

به فتوای تمام مراجع اگر زن باردار نزدیک زاییدن باشد و روزه برای جنین او ضرر داشته باشد نباید روزه بگیرد بلکه باید بعدا آن را قضا کند و یک مد طعام به ازای هر روزه بدهد. همچنین اگر روزه برای خودش ضرر داشته باشد باید روزه نگیرد و بعدا آن را قضا کند ولی در اینکه آیا  یک مد طعام برای او واجب هست یا نه بین فقها اختلاف است:
آیات عظام خمینی، سیستانی، بهجت: باید یک مد طعام را بدهد.
آیات عظام خامنه ای، مکارم شیرازی، صافی، شبیری زنجانی: یک مد طعام واجب نیست.

نکته اول: اگر قضای روزه را تا رمضان سال بعد به تاخیر بیندازند کفاره تاخیر (یک مد طعام برای هر روزه) واجب می شود که اگر به خاطر روزه نگرفتن هم یک مد طعام واجب شده باشد جمعا برای هر روزه دو مد طعام باید پرداخت شود.

نکته دوم: یک مد طعام حدود 750 گرم است (البته برخی فقها آن را 900 گرم دانسته اند). 

نکته سوم: امام خمینی دادن یک مد طعام را احتیاط واجب کرده اند و مقلدین آنها می توانند به فتوای ایشان عمل کنند یا به مراجعی که فتوای عدم وجوب دارند مثل آیت الله مکارم رجوع کنند.

حکم روزه زن باردار به فتوای آیت الله سیستانی، مکارم شیرازی و دیگر مراجع عظام تقلید در توضیح المسائل

مسأله ۱۷۲۸ زنی که زاییدن او نزدیک است و روزه برای حملش (۱) ضرر دارد روزه بر او واجب نیست. و باید برای هر روز یک مد طعام یعنی گندم یا جو و مانند اینها به فقیر بدهد (۲) و نیز اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست (۳) و بنا بر احتیاط واجب (۴) باید (۵) برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد. و در هر دو صورت روزه‌هایی را که نگرفته باید قضا نماید.
(۱) (سیستانی: ) یا برای خودش..
(۲) (سیستانی: ) باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت روزه‌هایی را که نگرفته باید قضا نماید. [پایان مسأله] (خوئی، تبریزی: ) باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد..
(۳) (مکارم: ) [و] کفاره هم ندارد، ولی بعداً قضا می‌کند. [پایان مسأله ]
(۴) [عبارت «بنا بر احتیاط واجب » در رساله آیت اللّه اراکی نیست ]
(۵) (خوئی، تبریزی: ) بنا بر احتیاط مستحب..
(گلپایگانی: ) مسأله زنی که زاییدن او نزدیک است و روزه برای حملش یا برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز بنا بر احتیاط لازم یک مد طعام به فقیر بدهد و روزه‌هایی را که نگرفته باید قضا نماید.
(بهجت: ) واجب است افطار نماید و برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در هر دو صورت روزه‌هایی را که نگرفته، بعداً باید قضا نماید.
(صافی: ) در صورت اول باید..
(صافی: ) ولی اگر روزه برای خودش ضرر دارد، رعایت این احتیاط لازم نیست، اگر چه بهتر است..
(زنجانی: ) مسأله زن بارداری که روزه برای حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و نیز اگر روزه برای خودش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و بنا بر احتیاط مستحب باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد، و در هر دو صورت اگر تا ماه رمضان بعد بتواند بدون ضرر روزه بگیرد باید روزه‌هایی را که نگرفته قضا کند، بلکه به احتیاط واجب اگر بعد از آن نیز بتواند روزه بگیرد، قضای روزه بر او واجب می‌شود.
(فاضل: ) مسأله اگر روزه گرفتن برای جنین زن حامله ضرر داشته باشد روزه بر او واجب نیست و باید قضای آن را بعداً بگیرد و اگر روزه گرفتن برای خود زن حامله ضرر دارد نباید روزه بگیرد و باید قضای آن را بعداً بگیرد و یک مُد طعام نیز برای هر روز که روزه نگرفته به فقیر بدهد.

حکم روزه زن باردار به فتوای آیت الله خامنه ای

س 806: زنی در دو سال متوالی در ماه مبارک رمضان حامله بوده و قدرت روزه گرفتن در آن ایام را نداشته است، ولی در حال حاضر توانایی روزه گرفتن را دارد، حکم او چیست؟ آیا کفّاره جمع بر او و اجب است یا فقط قضای آن را باید به جا آورد؟ تأخیر او در قضای روزه چه حکمی دارد؟
ج: اگر بر اثر عذر شرعی روزه ماه رمضان را نگرفته، فقط قضا بر او واجب است، و در صورتی که عذر او در خوردن روزه خوف از ضرر روزه بر جنین یا کودکش بوده، باید علاوه بر قضا، برای هر روز یک مد طعام به عنوان فدیه بپردازد، و اگر قضا را بعد از ماه رمضان تا ماه رمضان سال بعد، بدون عذر شرعی به تأخیر انداخته، فدیه دیگری هم بر او واجب است یعنی باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد و در صورتی که عذر او خوف ضرر برای خودش بوده، حکم سایر موارد خوف ضرر را دارد که در صورت استمرار این خوف تا ماه رمضان سال بعد، قضا از وی ساقط است و فقط فدیه (یک مد طعام) بر او واجب است.